روان شناسان صنعتی و سازمانی تا زمانی که کووید 19 دنیای کار را تغییر میدهد کارفرمایان را هدایت و به آنها کمک میکنند.
شارلین ژانگ دکترای روان شناسی صنعتی و سازمانی ، در میان میلیون ها کارمندی است که به دلیل همه گیری کووید 19 دفتر کارشان را در مارس 2020 به اتاق نشیمن خود آوردند.
حتی با اینکه ژانگ زمان خود را در مقطع تحصیلات تکمیلی صرف تحقیق درمورد علم کار از راه دور کرد ، اغلب باید به خود یادآوری کند که اجازه ندهد مرزهای بین کار و زندگی خانگی محو شود. از جنبه مثبت این مسئله این است که او هروقت که بخواهد میتواند کار کند.
اما ژانگ گفت که من متوجه شده ام ؛ که همیشه در حال چک کردن ایمیل هایم هستم و تلاش هایم در زمینه دورکاری باید آگاهانه تر باشد که بتوانم مرز بین کار و زندگی را برای خودم مشخص کنم.
ژانگ تنها یکی از شرکت کنندگان در این آزمایش جهانی و پیش بینی نشده جابه جایی کار است ، اگرچه کارمندان در شرایطی که تهدید کننده زندگی بود ترجیح میدادند محل کارشان را به خانه هایشان انتقال دهند که البته این کار پیامد هایی نیز در برداشت مانند؛کودکانی ناخواسته برای زوجین .
نگرش به دور کاری در حال حاضر به طور چشم گیری در حال تغییر و تحول است و بعضی از کارمندان هنوز دارند تعادل بین کار و زندگی را ارزیابی میکنند ، برای مثال ، نظرسنجی کار و رفاه در سال 2021 نشان داد که اولویت دادن به سلامت روان از زمان شروع همه گیری برای APA 59 درصد از کارمندان مهم تر شده است که نسبتا آمار خوبی میباشد.
دکتر کورت رودلف دانشیار روان شناسی در دانشگاه سنت لوئیس ، گفت : به جای تسلیم شدن در برابر وسوسه بازگشت به تجارت های قدیمی ، جامعه باید آنچه را که در طول این بیماری همه گیر آموخته ایم در نظر بگیرد و شکل کار را تغییر دهد.
( دورکاری )
یافتن راه هایی برای بهبود کار از راه دور یک اولویت کلیدی است . بالافاصله بعد از همه گیری دکترژانگ و همکارانش تصمیم گرفتند راجب انواع شبکه های اجتماعی و نحوه کاربرد آنها برای کار از راه دور تحقیق کنند . تجزیه و تحلیل آنها نکات مثبت زیادی را نشان میداد از جمله ؛ افزایش بهره وری کارمندان ، عدم رفت و آمد و... البته که اکثر خانواده گزارش دادند که عدم تفکیک بین زندگی و کار برای آنها بسیار نگران کننده است . مدیران میتوانند به ساخت دفاتر مجهز و مشخص کردن ساعات کاری در منزل برای کارمندان فضایی دور از استرس ایجاد کنند و از این چالش ها بکاهند .
(پدیده خستگی زوم )
دکتر کریسیتین شالکی دانشیار روان شناسی در دانشگاه جورجیا ، پدیده خستگی زوم یا ( خستگی مجازی ) را بررسی کرده است . شالکی و همکارانش آزمایشی را انجام دادند که در آن کارمندان به طور تصادفی انتخاب شده بودند تا به مدت دو هفته در هنگام کار(جلسات تصویری) دوربین هایشان را روشن بگذارند . نتایج تحقیقات نشان داد که کارمندان ، بویژه زنان و آنهایی که تازه استخدام شده بودند احساس خستگی بیشتری میکردند و سعی میکردند بیشتر از صوتی به جای تصویری استفاده کنند اما دلیل این خستگی چه بود ؟
شالکی توضیح داد که خودآرایی یا خویشتن نمایی که همراه با روشن بودن دوربین است ، از نظر شناختی زیان آوراست و باعث از بین بردن اعتماد به نفس میشود ، به این دلیل که شما مدام به خودتان نگاه میکنید و نگران واکنش مردم نسبت به خودتان هستید .